Vroeger was het voor bouwbedrijven in de winter betrekkelijk rustig. Tegenwoordig wordt er het hele jaar door gepland, gebouwd en geïsoleerd. Dit is vooral gunstig voor de houtbouw (ook wel ‘droogbouw’ genoemd), omdat je hierbij doorgaans geen rekening hoeft te houden met een verhoogde concentratie bouwvocht. Bij metselwerk daarentegen is er door het snelle bouwproces geen tijd meer om overtollig bouwvocht af te voeren zonder dat het vocht in de andere, normaal gesproken droge bouwmaterialen toeneemt.

Om onder de vaak extreme omstandigheden op winterbouwplaatsen toch duurzaam en schadevrij te kunnen bouwen, moeten alle deelnemende partijen hun werkzaamheden nauwkeurig op elkaar afstemmen. Dat geldt niet alleen voor het ontwerp van de constructie met al zijn lagen, maar ook voor de tijdsplanning van de werkzaamheden en de multidisciplinaire coördinatiegesprekken.

Voordat u begint met werkzaamheden waarbij vocht vrijkomt (bijv. pleisteren of het gieten van een dekvloer), dient het isolatiemateriaal tussen de sparren te zijn gelegd en moet de dampremmende laag luchtdicht zijn afgewerkt.

Daarna dient er een poosje niet te worden gelucht, zodat de dekvloer zonder vervormingen en scheuren kan uitharden. Afhankelijk van de dekvloer kan er meestal al na 3 dagen worden begonnen met het afvoeren van bouwvocht. Het is belangrijk dat dit consequent en effectief gebeurt.

Toch komt het regelmatig voor dat een gebouw niet wordt gelucht of met een bouwdroger vochtvrij wordt gemaakt. Dit kan binnen tot ‘tropische omstandigheden’ leiden met alle nadelige gevolgen voor allerlei bouwconstructies van dien.

Daarom bevat de Duitse norm intussen ook voorschriften in verband met verhoogde vochtconcentraties tijdens de bouw. De norm [DIN 4108-7] (https://wissenwiki.de/DIN_4108) vermeldt bijvoorbeeld dat overtollig bouwvocht uit het gebouw moet worden afgevoerd of dat er een bouwdroger moet worden gebruikt.